Maatschappij Discordia

DE REPUBLIEK

in de balie
op maandag 6 mei 2024
aanvang: 20 uur 30

-het kunstenaarskollektief ‘de (eerste) republiek’ wordt begin jaren negentig opgericht door een aantal amsterdamse toneelspelers en hun gezelschappen, schrijvers, dichters, journalisten, beeldend kunstenaars, grafici en ontwerpers.

-elke eerste maandag van de maand is er een presentatie waarin gelezen, voorgesteld, geinterviewd, gespeeld en over van alles gesproken wordt. in ons meer dan dertigjarige bestaan zijn we op veel plaatsen samengekomen om vanaf de vroege jaren van deze eeuw steeds elke maand van het seizoen in de balie post te vatten. iedereen is ten allen tijde welkom. het programma, het nieuwe repertoire wordt op de avond zelf voor aanvang door de dan aanwezigen vastgesteld. er worden geen toegangsprijzen geheven.

we verwachten zoals altijd, plotseling of voorbedacht, nieuwe bijdrages, discussie en reacties.

de aankondiging

de aankondiging van poëzie
zaait bij een mens
die bruist van leven
paniek

de glans van het woord
verguld in de duisternis
een vuurtong
boven een zwijgend hoofd

hoofden' van leeftijdsgenoten
stuiterden verder
biljartballen
op een groene weide

een jongeman
weert het gevleugelde woord af
glimlacht
haalt de schouders op

ik hou niet van poëzie zegt hij
ik weet niet wat ik ermee moet
hij is verloren verlaat
zijn ouderlijk huis

vermoeid door zijn omzwervingen
knielt hij boven een spiegel
verschrikt neemt hij de benen
en plotseling wordt hij dichter
raakt verliefd
op zichzelf
opgeslokt door ‘horror vacui’
vult de dichter
de leegte met woorden
zo lang put hij
uit de bron tot hij stuit
op een steen
onderweg verliest hij woorden
raakt blind ontsteekt een geel
klein kaarsje
in het aanschijn van een reusachtige zon

de bron
waaruit levende poëzie stroomt
is vlakbij

donkere gestalten
wassen er hun handen
waar het bloed vanaf druipt

een zwerfhond
slurpt in stilte
van het water

-tadeusz rózewicz, 1995

-republiek in de balie is elke eerste maandag van de maand, met uitzondering van de maanden juli en augustus

---

pointless international - point of no return

‘pas op wereld, zet je hoed op, we komen er aan’ (naar majakowski)

Na Pointless International (2014), Pointless International brings poly-interpretability (2017) en de Pointless International Medley (2018) nu dan eindelijk het langverwachte en zwaar ontraadde sluitstuk van deze serie engels gesproken clownsvoorstellingen voor een volwassen publiek: Point of no return.

Discordia en ‘t Barre Land verbinden met Pointless International het beste van het toneel met het beste van het circus. Gebaseerd op het klassieke wereldrepertoire van clowns en komedianten. Coco, Buster, Joey, Sugar en Stan Vreeken demonstreren wederom hun onkunde om welke onderneming dan ook tot een succesvol einde te brengen in deze nieuwste show met de laatst overgebleven scènes, de restjes zonder inhoud en betekenis, de onbegrijpelijkste trics – de kersen op de taart allang versnoept, alle krenten uit de pap gegeten en alles wat simply the best was eenvoudigweg te grabbel gegooid in de vorige programma’s –  komen ze met de acts waaraan liever geen vingers werden gebrand of in een grote boog omheen gelopen, the worst jokes, de halbe witzen en de clous beside the point,  kortom met deze existentiële beproeving als het leven zelf. Met niets op zak dan een groot brevet van onvermogen en met frisse tegenzin zetten de clowns de stap weer in de piste en op het toneel. Heel onverstandig en tegen beter weten in want er is geen weg meer terug in Point of no return.

Foto's: Sofie Knijff

---

weiblicher akt 13 - de ander (v.)

De Weiblicher Akt speelt de ander (v.)

Ik word ik in het aangezicht van de ander. - Emmanuel Levinas (1906-1995)

Na twaalf delen waarin we onszelf spiegelden aan vrouwelijke personages en auteurs en waarin we de geschiedenis waar nodig probeerden te herschrijven, gaan we in deel dertien van de Weiblicher Akt driftig op zoek naar ‘de ander’ en ‘het andere verhaal’. Het verhaal dat niet alleen ‘anders’ is omdat het vanuit een andere sekse wordt verteld, maar ook vanuit een andere gender, cultuur of sociale klasse. Tijdens deze zoektocht naar dit andere verhaal dreigen we zo verdwaald te raken in alle verhalen en theorieën over verhalen dat het hele ‘anders-zijn’ erin lijkt op te lossen…

Gebaseerd op onder andere De 36 dramatische situaties van Georges Polti, Het ongeleefde leven van Adam Philips en Holding Space van Aminata Cairo.

Van en met: Annette Kouwenhoven, Miranda Prein en Zephyr Brüggen en in een speciale rol Jan Joris Lamers.

Foto's: Sofie Knijff

---

Warm

WARM

Discordia en tg STAN presenteren na ‘EG ER VINDEN/IK BEN DE WIND’ en ‘RAMBUKU’ het laatste deel in het drieluik rond Jon Fosse: WARM.

‘WARM’ beschrijft twee mannen en één vrouw.
Naamloos.
Wie zijn zij?
Wij.
Zij.
Misschien toneelspelers.
Misschien.
Ze weten niet wie ze waren, weten niet waar ze waren, weten niet hoe ze waren, weten niet wat ze waren, denken niet te weten wat ze deden, nu ze op de plek aangekomen zijn, die ze niet kunnen verlaten, te weten het toneel.

Tekst van Jon Fosse, vertaling door Maaike van Rijn.
Met en door Annette Kouwenhoven (De Vrouw), Matthias de Koning (De Eerste Man) en Damiaan De Schrijver (De Tweede Man).

“Hij is een grote poëet, een grote tovenaar. Met heel weinig woorden kan hij heel grote werelden doen openbloeien. En hij is een meester van de stilte. Van hem ik heb het belang van goed geplaatste stiltes geleerd. Zijn teksten lijken op het eerste gezicht heel eenvoudig, maar net daarom zijn ze heel diepzinnig, en heel mysterieus. Je voelt de stilte van de fjorden in zijn werk, je voelt de ijselijke lucht. Maar hij schrijft wel met een universele kracht. Zijn werk raakt mij tot in het diepst van mijn ziel.” - Damiaan De Schrijver over Nobelprijswinnaar Jon Fosse (De Morgen, 5 okt 2023)

Foto's: Irmgard Mertens

---